Tarih:
Konum: A216
Konuşmacı: Yağmur AR
Alzheimer hastalığı bakım verme sürecinin bakım veren üzerindeki olumsuz etkilerinin çoğunlukla stres-baş etme paradigması çerçevesinde incelendiği bilinmektedir. Öte yandan, son dönemdeki çalışmalar hastalığın kendine özgü patolojisinin bir uzantısı olan “muğlak kayıp” kavramının incelenmesinin bakım verme sürecinin çok boyutlu yapısının anlaşılmasında önemli bir rol oynadığına dikkat çekmektedir. Ayrıca, kültürler arası çalışmalar stres-baş etme paradigmasının sadece olumsuz etkilere odaklanmasını eleştirmekte ve kimi kültürlerde olumlu ve olumsuz değişimlerin kol kola ve birbirini tamamlayıcı şekilde gerçekleşebileceğini vurgulamaktadır. Söz konusu seminerde, Alzheimer hastası anne ya da babasına bakım vermekte olan Türk yetişkinlerin ortak ve biricik bakım verme deneyimlerini anlamak amacıyla yürütülmüş iki araştırmanın bulguları sunulacaktır. İlk çalışma kapsamında, anne ya da babası Alzheimer hastalığı tanısı almış 20 bakım verenle yarı-yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve elde edilen bulgular Yorumlayıcı Fenomonolojik Analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Sonuçlar Türk bakım verenlerin bakım verme yükünü yoğun şekilde deneyimlemelerine karşın sürecin olumlu taraflarını da görebildiklerini ve kültürel baş etme stratejilerinin sürece olumlu yönde etkisi olduğunu ortaya koymuştur. Bunun yanı sıra bulgular, Türk bakım verenlerinin “ataya saygı” ve “mahalle baskısı” nedeniyle hastalarını bakım evine yatırmak konusunda çekince yaşadıklarını da göstermektedir. Bu bağlamda, ikinci araştırma literatürdeki modellerin birinci araştırmadan elde edilen bulgular ışığında genişletilerek niceliksel olarak test edilmesini amaçlamıştır. Özellikle, depresyon, kaygı, ölüm öncesi yas ve büyüme değişkenleri çeşitli baş etme stratejileri ve algılanan sosyal destek düzeyleri çerçevesinde incelenmiştir. Söz konusu seminerde, birinci ve ikinci araştırmadan elde edilen bulgular literatürdeki bilgiler ışığında tartışılacak ve bulgular arasındaki benzerlik ve farklılıklar Türk kültürünün kendine özgü özellikleri bağlamında değerlendirilecektir. Son olarak, iki araştırmanın klinik ve politika geliştirme bağlamlarındaki olası etkileri tartışılarak seminer sonlandırılacaktır.